Opnieuw een beachrace op het programma en deze keer in Bredene. De befaamde Twins Classic met de vele golfbrekers, lange dijk, spinola klim, vele duinenpaadjes, het torentje en een altijd voelbare zeebries.
Na de verkenning bij echte ijstemperaturen viel meteen op hoe snel het strand er bij lag en dat de bekende single tracks in de duinen er niet langer inzaten. Een parcours dus voor de snelle mannen en minder technisch: een halve wegkoers.
Van bij de start was het de gas opendraaien en adem happen. Een ruim 350 tellend deelnemers veld stormt naar de eerste golfbrekers, en patat daar vliegen de eerste fietsen de lucht in en kruipen een aantal renners zoekend achter hun koerspaard terug overeind.
De start in Bredene is altijd nerveus en wriemelen aan het eerste keerpunt. Je koers staat of valt met een goede passage aan dit keerpunt.
Sakkeren, hinderen, ... terwijl de profs al lang uit het zicht zijn verdwenen.
Zoals eerder gezegd was het de ganse beachrace vollegas aan snelheden van boven de 40kmh. Pfff.
Tot halfweg koers streed ik mee voor een 40st positie. Jammergenoeg een minder moment in wat diepere verharde zandsporen waardoor ik te voet stond en zo de aansluiting verloor met de groep.
Tempo onderhouden en aangepikt bij een volgend groepje, die duidelijk een meer gezapig tempo reden.
In de laatste halve ronde voelde ik nog genoeg kracht over in de tank en koos ik het hazenpad richting finish.
Nog eens alle registers open en de maximum hartslag van de koers gehaald. Tevreden met de gereden wedstrijd, jammer van de stuurfoutjes onder druk.
40km in 1h17 is a-typisch beachrace in Bredene. (Strava details: klik hier)
Volledige uitslag: startracking
Tot de volgende
S.
