Op de eerste dag moest er een kort maar intensief mtb lusje rond de Donkvijver worden afgewerkt. Samen met de ploegmaats een paar keer verkend om geen verrassingen tegen te komen in koers.
Start was om 16h31.30 stipt, van het podium afrijden en meteen knallen. De proloog was 7 minuten lang boven de overslagpols alles geven. De tijdsverschillen na deze proloog waren zeer klein, want het echte werk begint morgen pas, doch waren de top 10 duidelijk sterker dan de rest.
12-aug-2017 // Oudenaarde - Rit 1, 148km // 15de op 149
Regen, modder en 4 lussen van 37km stonden er ons te wachten. De koninginnenrit van deze 3 daagse beloofde een lange dag te worden voor vele bikers. Door de goede tijd van de proloog mocht ik starten in box 1, maar na enkele aanloopstroken zak ik weg en verlies ik aansluiting wanneer een versmalling zich voordoet. Samen met een groepje andere renners probeer ik het gat te beperken op de top 20, en werken we goed samen richting eerste helling van de dag, de Koppenberg offroad.
De regen had zijn werk al goed gedaan en de ondergrond werd stillaan een glijbaan. Koud had ik niet maar kletsnat was ik wel door de startzone en de aanhoudende regen. Mijn ritme bergop was ok maar ik voelde me duidelijk de minste van het pak. Ik moest harken om mee te kunnen en enkele renners uit de achtergrond kwamen terug met brommer Jurgen Vandenbon op kop, broem broem broem hoorde ik ... dat wiel moest ik pakken!
Richting eerste technische klim 'Leo Pironpad' zette ik mij zowaar op kop van de grote groep. De spekgladde stenen kon ik zonder moeite bedwingen en zag dat er na mij direct een gat was geslagen.
Zonder forceren en bewust wat nog moet komen laat ik de groep terugkeren en rijden we op tempo verder. De ganse lus van 37km verveelt geen seconde en de ene helling volgt de andere op. De bewuste 'boerderij afdaling' lag er verzopen en vol bagger bij: in modder van kop tot teen. Amai!
Na ronde 1 zaten we nog steeds met een man of 8 samen, waaronder, ploegmaat Jeroen die vlotjes kon volgen. Ronde 2 was een herhaling van ronde 1, maar toch kregen een aantal renners het al ferm lastig ondanks het tempo iets lager lag dan voorheen. Ronde 3 bleven we nog met 4 over waaronder ploegmaat Jeroen, maar ook Jurgen Vandenbon die bleef brommeren :-) Halfweg deze ronde kregen we plots het gezelschap van de eerste 2 duo-teams in koers. Deze reden duidelijk iets sneller dan ons en niemand van ons 4 deed een poging om ze te volgen.
Toen we terug aan het Pironpad kwamen (ondertussen al de 3de keer) zag ik beide duo-teams voet aan de grond zetten. Op techniek en kracht reed ik het gat op hen dicht, en kon nog voor het einde van het Elenebos aansluiting maken. Aan de bevoorrading bovenop de Taaienberg kwam ook ploegmaat Jeroen opnieuw aansluiten: terug waren we met zn 4.
Het moet gezegd worden: een van de duo-teams, team Langdorp, heeft geen meter kopwerk gedaan.
Tot het einde van ronde 3 kon ik vlot mee met het tempo, maar mentaal werd het lastig om na 110km nogmaals de start te passeren, voor nog een 4de lus van 37km. Gelukkig was het parcours nu al een stuk droger en 'makkelijker'. Vanaf nu hing ik duidelijk aan de rekker en probeerde zo sterk mogelijk te overleven. Jeroen had dan al moeten lossen, en ik zat de laatste 25km tegen mezelf te rijden. De laatste keer Pironpad was de jus op, en moest ik zowaar afstappen.
Iedere kilometer die voorbij ging telde ik af, tot 5km voor het einde ik uit de achtergrond ploegmaat Vincent (die duorace rijdt samen met Bas) zie opduiken. Zijn tempo is op dat moment veel hoger en volgen heeft geen zin. Vlak achter hem zit nog Cedric Himpe, die door kettingpech was teruggeslagen, en ploegmaat Jeroen die aan een remonte bezig was. Met nog 3km op de teller moest ik forfait geven en kon ik geen enkele meer volgen. Uitrijden en denken aan morgen dan maar.
Na 6h04 eindelijk de finish. Amai!
13-aug-2017 // Oudenaarde - Rit 2, 100km // 23st op 149
Rit 2 beloofde op papier minder lastig te zijn met amper 1600hm op 100km. Echter zat bij iedereen de rit van gisteren nog zwaar in de benen. Opnieuw startbox 1 en deze keer meteen goed weg. Het tempo was verschroeiend op de vlakke aanloopstukken richting eerste passage Kwaremont. Het ganse peloton op een lint, met vooraan een losgelaten brommer Jurgen Vandenbon. Indrukwekkend om zien maar de klasse van de podium mannen zorgde dat dit slechts van korte duur was.
Na de Kwaremont volgde de langste klim van het ganse weekend de Pensemont. Hier werd de boszone nog serieus zwaar door de regen van gisteren. Samen met ploegmaat Bas proberen we te volgen. Met frisse benen zoef je hierdoor, vandaag ontbrak alle punch en was het proberen volgen. De beklimming van de Pensemont was slechts een voorbode van een zeer lange technisch en uitputtende passage in het Kluisbos. Er was snel een afzondering gemaakt en ik moest de rappe mannen laten rijden. Na de 'halfpipe' en enkele zuigende bosklims moest ik ook Bas laten rijden. Iedereen reed wat hij waard was en het was verdomd stil in het grote Kluisbos.
Richting Paterberg en Koppenberg probeerde ik wat te slipstreamen in het spoor van enkele duo-teams. Deze waren duidelijk veel frisser aan de dag gekomen dan ik.
Ronde 1 viel op zich nog mee, maar opnieuw was het mentaal lastig om dezelfde zware lus nogmaals af te haspelen.
Dit keer rij ik samen met Maarten Van Daele vanaf de start van ronde 2. Samen rijden we hetzelfde tempo en kunnen we elkaar wat moed inpraten. In de passage van het Kluisbos raken we elkaar kwijt en moet ik de rol lossen. Zelfs met de aanmoedigingen van kameraad Cowboy Peter lukt het niet meer om de toeren omhoog te jagen. De vermoeidheid slaat keihard toe en ik laat een 20tal km het tempo zakken. Ondertussen haalt mij ook niemand in en kan ik wat herstellen waar nodig.
Op 10km voor het einde zie ik plots een groep van 6 man naderen tot op 100m. Vanaf de klim in het Elenebos en de daaropvolgende Koppenberg geef ik alles wat er nog in de energietank zit. De finale naast de Schelde stamp ik het tempo constant boven de 35kmh en ik zie de groep niet dichterbij komen. Nog een laatste keer onder het tunneltje, door het losse zand, de grashelling op en een sprintje naar de finish. Done it!
Tevreden met de 23ste plaats in de daguitslag, maar vooral met de 19de plaats overall in het eindklassement.
Moe gestreden ...
Tot slot nog een extra bedankje aan de ouders van Bram en Jeroen voor het bevoorraden van drinkbussen.
#teambikesensation
Strava Proloog
Strava Rit 1
Strava Rit 2
Uitslag:
