Omdat uit vorige edities bleek dat er toch redelijk veel volk aan de start komt, is er bewust gekozen om niet deel te nemen aan de chrono, maar gewoon de 80km als "rando" te rijden.
Vanaf de start was het meteen genieten, de ene single track volgde de andere op. De adem was gebroken na 1km en het tempo ging stevig omhoog.
De "swoeng" zat er in en kon mezelf niet bewingen om als grap direct te roepen "chrono", om zo vrije baan te krijgen tussen de vele toertocht bikers. (Helpt echt :-))
Het moet gezegd zijn dat er van beide kanten enorm veel respect was, en waar mogelijk men genoeg plaats maakte om langszij te passeren. Chapeau voor ons MTB'rs.
Het parcours in Thuin is grillig en ruw. Geen lange afdalingen of beklimmingen, maar brute "muren" van 15% tot 20% stijgingsgraad.
Daar waar ik de ganse winter op de grote plateau kon fietsen, moest hier toch heel vaak teruggescchakeld worden naar de 25T vooraan.
Na amper 7km eventjes paniek toen een tak in de wielen en crank draaide, want de ketting liep af en kwam gekneld tussen crank en frame. Na wat gepruts aan de ketting gingen de eerste km's moeizaan: de ketting sprong ongewild over de cassette tanden, een geplooide schakel :doh!:
Voorzichtigheid troef werd de rit verder gezet en wonder bij wonder schakelde alles steeds beter en beter.
Het parcours was bijna identiek als in 2014 doch lag het nu duidelijk iets natter op sommige plaatsen.
Ideaal om de techniek op punt te zetten.
Gearriveerd na 3h58 met 20,5avs, wat zou geresulteerd hebben in een 3de tijd overall.
Niet slecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten