Ritverslag -:- Canyon Roc Marathon 86km

6-okt-2017 // Roc d'Azur Fréjus - Canyon Roc Marathon // 150e/1860

Vorige vrijdag deelgenomen aan de Canyon Roc Marathon, goed voor 86km met +2500hm, als jaarlijkse seizoensafsluiter terug een top editie.
Vanuit startbox 1 werd om 7h30 reeds het startschot gegeven en vlogen we in volle vaart richting het Maures Natuurgebied.
Bij de absolute toppers een valpartij vlak na de start, waarbij oa Lakata bij betrokken was, en was het meteen stof eten en wat wringen om voorop te blijven.
In het wiel van de wk bij vrouwen Annika Langvad ging het in snelvaart richting Fournel. Eerlijkheidshalve moest ik ze laten rijden bergop, man wat ging die vooruit zeg :drunk:
De afdaling van de Fournel ken ik bijna uit het hoofd en rij er ieder jaar een strava PR - blijft de max - waarna je direct het goeie ritme te pakken hebt.
Na deze opwarmer volgt de eerste ferme col van de dag Les Clapiers (ook wel gekend als La Flute), met stijgingsgraad tot 20%.
Op het einde een nieuw rots-klauter-stukje die zo de meest technische downhill van de marathon inleidt.
Jammergenoeg maak ik hier een klein foutje en blijf even haperen met stuur aan struik/boom en kwak tegen de grond.
Zonder erg kan ik verder fietsen maar heb niet meteen door dat 1 van mijn 2 drinkbussen foetsjie is ... bummer voor de rest van de marathon bij deze hitte.
Ik beland in een groepje die rijdt rond positie 80 en kan mooi tempo houden. Doordat ik nu slechts 1 drinkbus meer heb moet ik vaker dan gepland stoppen aan de bev, en mis zo de aansluiting met enkele renners.
Na 40km komt de langste klim eraan, goed voor 8km Valdingarde plezier :-)
Ondertussen rij ik samen met de 2e vrouw in koers, en probeer mijn steentje bij te dragen door afwisselend kopwerk te verrichten. Opnieuw ben ik onder de indruk van de prestaties die deze dames uit hun benen schudden.
Na enkele afdalingen die ik herkende uit vorige edities komen we na 60km aan bij de Col du Bougnon, en roepen de supporters je letterlijk naar boven.
Andere jaren smijt ik hier een bommetje op dit steile onding, maar dit jaar blijf ik zitten in het zadel (van niet beter kunnen). Achteraf gezien maar best ook, want ipv rechtsop te draaien, gaat het parcours dit keer voor het eerst linksop, en krijgen we een extra lus met 100hm surplus. Langzaam doen de benen steeds meer pijn, maar lonkt het einde en ken ik de meeste passages die nog komen.
In volle afdaling hoor ik na 68km plots het sissend geluid uit de achterband, en voel ik de fiets zwabberen ... SHIT KAK F**K
Ondanks race king protection toch een snede in zijkant band, en notubes latex die eruit spuit. Moraal eff weg en rap stoppen voor een technische pitstop (10mins).
Spijtige zaak want vlak na de pitstop krijgen we nog enkele stevige kuitenbijters (met oa Impasse Du Grenache en Chemin Des Petites Maures), en zitten de benen vol melkzuur. Klimmen lukt voor geen meter meer en het aftellen van de km's lijkt eeuwig te duren. Blij als een kind stort ik mij in de laatste afdalingen richting strand.
Nog het laatste lusje rond Sentier des Douaniers en dan vollebak richting aankomstzone.
Gelukkig was er rugwind en kon ik wat herstellen, om dan nog een spurt eruit te persen en een 4 tal bikers op te rapen voor de finish.
Mijn zwakste uitslag in jaren, maar toch tevreden, 150e/1860 deelnemers

#teambikesensation

(Strava details: klik hier)

Ritverslag -:- Mountainbikechallenge Wielsbeke 2h

2-sep-2017 // Wielsbeke - MTB Challenge 2h Teams // 1st

De eerste zaterdag van september is er jaarlijkse een mtb wedstrijd op het cyclocross parcours op en rond het centrum van Wielsbeke.
Samen met ploegmaat Vincent besluiten we om ons te wagen aan de 2h race in teams.
Het parcours op zich ligt ons totaal niet en doet veel denken aan bmx met hier een daar een technisch hoogstandje.
Binnen de teams categorie moeten we opboxen tegen 30 teams van 2 en 3 bikers, voorafgaand door een 50 tal solorijders, gedurende een 2h durende aflossing.
Op de koop toe had er 2h voor de start een serieuze regenbui het parcours omgetoverd tot een glij- en slierboel ... BEUH!
Start om 14h15, Vincent neemt de start en raakt meteen goed weg. Echter is de startronde ook meteen de traagste door tal van opstoppingen en een drukte van jewelste.
Zonder ons druk te maken hebben we na 1 ronde een minuut achterstand op de latere 2de van de uitslag. We hadden vooraf afgesproken om telkens 2 rondes af te leggen vooraleer te wisselen.
Het is een ware interval koers waarbij je telkens 12mins op maximum rijdt, gevolgd door 12mins rust in de wisselzone.
De benen waren bijzonder goed en ik schuif iedere ronde maximaal op. De directe tegenstanders beginnen dit te zien en proberen alles uit de kast te halen om het gat zo groot mogelijk te houden.
Jammergenoeg kent Vincent wat pech met zadel en nadien ook de ketting, maar veel tijd verliezen we niet. Het is een kwestie van afmaken op het juiste moment.
Op 4 rondes van het einde gebeurt voor onze tegenstander het meest ondankbare, nl een fatale stuurfout en overmoedig insturen op de technisch zone, gevolgd door lekke tube en spaakbreuk.
Dit zorgt meteen dat het uitrijden van de koers genoeg is voor de overwinning in de teams categorie.
Positie 2 en 3 volgen dan al op meer dan 3 minuten, en zo kunnen we afsluiten in schoonheid op plaats 1 algemeen van de teams.

Ritverslag -:- Oudenaarde - MTB Van Vlaanderen 3daagse

11-aug-2017 // Oudenaarde - Proloog, 3km // 20st op 149

Op de eerste dag moest er een kort maar intensief mtb lusje rond de Donkvijver worden afgewerkt. Samen met de ploegmaats een paar keer verkend om geen verrassingen tegen te komen in koers.
Start was om 16h31.30 stipt, van het podium afrijden en meteen knallen. De proloog was 7 minuten lang boven de overslagpols alles geven. De tijdsverschillen na deze proloog waren zeer klein, want het echte werk begint morgen pas, doch waren de top 10 duidelijk sterker dan de rest.

12-aug-2017 // Oudenaarde - Rit 1, 148km // 15de op 149

Regen, modder en 4 lussen van 37km stonden er ons te wachten. De koninginnenrit van deze 3 daagse beloofde een lange dag te worden voor vele bikers. Door de goede tijd van de proloog mocht ik starten in box 1, maar na enkele aanloopstroken zak ik weg en verlies ik aansluiting wanneer een versmalling zich voordoet. Samen met een groepje andere renners probeer ik het gat te beperken op de top 20, en werken we goed samen richting eerste helling van de dag, de Koppenberg offroad.
De regen had zijn werk al goed gedaan en de ondergrond werd stillaan een glijbaan. Koud had ik niet maar kletsnat was ik wel door de startzone en de aanhoudende regen. Mijn ritme bergop was ok maar ik voelde me duidelijk de minste van het pak. Ik moest harken om mee te kunnen en enkele renners uit de achtergrond kwamen terug met brommer Jurgen Vandenbon op kop, broem broem broem hoorde ik ... dat wiel moest ik pakken!
Richting eerste technische klim 'Leo Pironpad' zette ik mij zowaar op kop van de grote groep. De spekgladde stenen kon ik zonder moeite bedwingen en zag dat er na mij direct een gat was geslagen.

Zonder forceren en bewust wat nog moet komen laat ik de groep terugkeren en rijden we op tempo verder. De ganse lus van 37km verveelt geen seconde en de ene helling volgt de andere op. De bewuste 'boerderij afdaling' lag er verzopen en vol bagger bij: in modder van kop tot teen. Amai!
Na ronde 1 zaten we nog steeds met een man of 8 samen, waaronder, ploegmaat Jeroen die vlotjes kon volgen. Ronde 2 was een herhaling van ronde 1, maar toch kregen een aantal renners het al ferm lastig ondanks het tempo iets lager lag dan voorheen. Ronde 3 bleven we nog met 4 over waaronder ploegmaat Jeroen, maar ook Jurgen Vandenbon die bleef brommeren :-) Halfweg deze ronde kregen we plots het gezelschap van de eerste 2 duo-teams in koers. Deze reden duidelijk iets sneller dan ons en niemand van ons 4 deed een poging om ze te volgen.
Toen we terug aan het Pironpad kwamen (ondertussen al de 3de keer) zag ik beide duo-teams voet aan de grond zetten. Op techniek en kracht reed ik het gat op hen dicht, en kon nog voor het einde van het Elenebos aansluiting maken. Aan de bevoorrading bovenop de Taaienberg kwam ook ploegmaat Jeroen opnieuw aansluiten: terug waren we met zn 4.
Het moet gezegd worden: een van de duo-teams, team Langdorp, heeft geen meter kopwerk gedaan.
Tot het einde van ronde 3 kon ik vlot mee met het tempo, maar mentaal werd het lastig om na 110km nogmaals de start te passeren, voor nog een 4de lus van 37km. Gelukkig was het parcours nu al een stuk droger en 'makkelijker'. Vanaf nu hing ik duidelijk aan de rekker en probeerde zo sterk mogelijk te overleven. Jeroen had dan al moeten lossen, en ik zat de laatste 25km tegen mezelf te rijden. De laatste keer Pironpad was de jus op, en moest ik zowaar afstappen.
Iedere kilometer die voorbij ging telde ik af, tot 5km voor het einde ik uit de achtergrond ploegmaat Vincent (die duorace rijdt samen met Bas) zie opduiken. Zijn tempo is op dat moment veel hoger en volgen heeft geen zin. Vlak achter hem zit nog Cedric Himpe, die door kettingpech was teruggeslagen, en ploegmaat Jeroen die aan een remonte bezig was. Met nog 3km op de teller moest ik forfait geven en kon ik geen enkele meer volgen. Uitrijden en denken aan morgen dan maar.
Na 6h04 eindelijk de finish. Amai!


13-aug-2017 // Oudenaarde - Rit 2, 100km // 23st op 149

Rit 2 beloofde op papier minder lastig te zijn met amper 1600hm op 100km. Echter zat bij iedereen de rit van gisteren nog zwaar in de benen. Opnieuw startbox 1 en deze keer meteen goed weg. Het tempo was verschroeiend op de vlakke aanloopstukken richting eerste passage Kwaremont. Het ganse peloton op een lint, met vooraan een losgelaten brommer Jurgen Vandenbon. Indrukwekkend om zien maar de klasse van de podium mannen zorgde dat dit slechts van korte duur was.
Na de Kwaremont volgde de langste klim van het ganse weekend de Pensemont. Hier werd de boszone nog serieus zwaar door de regen van gisteren. Samen met ploegmaat Bas proberen we te volgen. Met frisse benen zoef je hierdoor, vandaag ontbrak alle punch en was het proberen volgen. De beklimming van de Pensemont was slechts een voorbode van een zeer lange technisch en uitputtende passage in het Kluisbos. Er was snel een afzondering gemaakt en ik moest de rappe mannen laten rijden. Na de 'halfpipe' en enkele zuigende bosklims moest ik ook Bas laten rijden. Iedereen reed wat hij waard was en het was verdomd stil in het grote Kluisbos.

Richting Paterberg en Koppenberg probeerde ik wat te slipstreamen in het spoor van enkele duo-teams. Deze waren duidelijk veel frisser aan de dag gekomen dan ik.
Ronde 1 viel op zich nog mee, maar opnieuw was het mentaal lastig om dezelfde zware lus nogmaals af te haspelen.
Dit keer rij ik samen met Maarten Van Daele vanaf de start van ronde 2. Samen rijden we hetzelfde tempo en kunnen we elkaar wat moed inpraten. In de passage van het Kluisbos raken we elkaar kwijt en moet ik de rol lossen. Zelfs met de aanmoedigingen van kameraad Cowboy Peter lukt het niet meer om de toeren omhoog te jagen. De vermoeidheid slaat keihard toe en ik laat een 20tal km het tempo zakken. Ondertussen haalt mij ook niemand in en kan ik wat herstellen waar nodig.
Op 10km voor het einde zie ik plots een groep van 6 man naderen tot op 100m. Vanaf de klim in het Elenebos en de daaropvolgende Koppenberg geef ik alles wat er nog in de energietank zit. De finale naast de Schelde stamp ik het tempo constant boven de 35kmh en ik zie de groep niet dichterbij komen. Nog een laatste keer onder het tunneltje, door het losse zand, de grashelling op en een sprintje naar de finish. Done it!
Tevreden met de 23ste plaats in de daguitslag, maar vooral met de 19de plaats overall in het eindklassement.
Moe gestreden ...

Tot slot nog een extra bedankje aan de ouders van Bram en Jeroen voor het bevoorraden van drinkbussen.
#teambikesensation

Strava Proloog
Strava Rit 1
Strava Rit 2

Uitslag:

Ritverslag -:- Surice - Chrono de l'Hermeton

9-juli-2017 // Surice // 4de op 74

Surice, Chrono de l'Hermeton 90km.
Ergens in een afgelegen streek nabij Givet stroomt een klein riviertje de Hermeton, zijtak van de Maas, waar prachtige single tracks en bijhorende bossen het decors zijn van een zeer mooie marathon.
Ik kies steevast voor de 90km afstand omdat deze afstand alle technische hoogstandjes aandoet gecombineerd met de nodige hoogtemeters.
Surice is een individuele chrono die je vanaf de start laat voelen wat de benen de komende 5h zullen ondergaan. De streek is ongerept en soms maagdelijk onbereden maar o zo mooi.
Gelukkig is de ondergrond z.g.a. volledig droog, en liggen wortels en stenen er redelijk makkelijk bij.
Het tempo vlot aardig en na 1h heb ik reeds dik 22km gereden met amper 500hm. Op papier werd gemeld 90km met +2000hm en dus was ik nog niet aan uitbollen toe.
Na km25 begint de ene zware strook de andere op te volgen, en komen we aan in Hastière-Lavaux waar een ware Alpe d'Huez beklimming lonkt. De ene "muur" volgt de andere op, telkens klimmen aan gem 15%, gevolgd door technische downhills.
De ludieke passage doorheen de l'Hermeton rivier zorgt dat je zeker niet met droge voeten de overkant bereikt.
Ondertussen mengen de korte afstandsrijders en enkele rando's zich op het parcours, en is het onvermijdelijk soms wat wachten voor een vlotte doorgang.
Het Bos van Roly vormt een laatste single track spurt tot de laatste bev.

Vanaf daar is het een laatste keer gashendel open en "beaucoup plus roulante" volgens de organisatie.
Eindelijk zie ik nog eens wat huizen en blinken de autos op de grote weide parking.
Voldaan gefinished na 4h29, een dik halfuur sneller dan vorig jaar toen het zeer vettig en modderig lag.
Net als vorig jaar een 4de plaats overall.

(Strava details: klik hier)

Ritverslag -:- Malmedy - Raid des Hautes Fagnes 90km

25-juni-2017 // RDHF // 24st op 479

Malmedy, Raid des Hautes Fagnes 90km.
Naar jaarlijkse traditie opnieuw regen, gladde stenen en wortels, en een zeer uitdagend parcours. (ondanks de uitzonderlijk droge maand juni!)
Fysiek en technisch moet je hier altijd sterk voor de dag komen, wat maakt dat dit zo geliefd is onder de mtb'rs pur sang.
De startklim overleef ik vlot en probeer niks te forceren. De eerste 20km bevatten nl de meesten hm en zorgen dat iedereen meteen op zijn positie zit.

Aan bev 2 op km 40 moet ik stoppen om drank bij te vullen en kom zo alleen te zitten.
Het middenstuk is een overgang via de Hoge Venen waar recup zelden of nooit mogelijk is.
Enkele zeer lange stukken rechtdoor zijn een ideaal mikpunt voor achteropkomende groepjes, ondanks dat ik een goed tempo behield.
Eenmaal richting Reinhardstein en de stuwdam verhoogt het technische gehalte nog meer.
De finale 20km zijn werkelijk geen uitloper en krijg je als toetje nog enkele heerlijke afdalingen.

Vandaag geen topdag maar tevreden over het resultaat.
Kan voorlopig geen wortels meer zien of voelen :-)

(Strava details: klik hier)

Ritverslag -:- Lierneux - La Rockalienne

14-mei-2017 // La Rockalienne // 5de op 67

De organisatie van Cyclo Lierneux had voor dit jaar een nieuwe chrono met groepsstart voorbereid, goed voor een aanbod van 65km, 80km of zelfs 110km.
Het mag gezegd worden deze organisatie was top. De bepijling was uitmunted (>2500 pijltjes), het parcours zeer gevarieerd en klim hms in overvloed.
Na een ganse week rust leek deze marathon een ideale voorbereiding op de LCMT over 10 dagen.
Jammer dat Vincent ziek moest forfait geven, dus stond ik samen met Bas en Dirk aan de start van deze 1ste Rockalienne.
Doordat op hetzelfde moment ook de BeMC doorgaat was het deelnemersveld minder sterk bezet en stonden er slechts 120 dapperen aan de start voor ofwel 80km of 110km.
Om 9h werd het startschot gegeven en werd de lange startklim op een eerder rustig tempo opgefietst. Gelukkig maar want mijn "adem" wilde maar niet breken en de benen blokkeerden volledig.
Na 5km keek ik achterom en zag al een grote leegte: een kopgroep van 10 was gevormd.
Het parcours was in de beginfase een aaneenschakeling van zeer snelle grindpaden afgewisseld met soms zeer steile beklimmingen.
Vooral in de supersnelle afdalingen had ik moeite om de kopgroep te volgen en forceerde ik mij om de gaatjes dicht te rijden.
De kopgroep spatte uiteen en er werden 2 groepjes gemaakt op een 30sec van elkaar.
Om mezelf niet helemaal pleuris te rijden liet ik de snellere mannen wegrijden maar hield ze constant in het vizier.
Achteraf gezien de juiste keuze omdat de kopgroep bestond uit zowel 80km als 110km klassementsmannen.
Halfweg koers passeerden we een 1ste keer aan de finish, en even dacht ik "OH NEE, waar heb ik nu een afslag gemist?!".
Gelukkig zat ik juist en moesten we een 2de lus rijden. Deze 2de lus bevatte iets minder hm, maar meer single track en fun stukjes.

De vermoeidheid begon toe te slaan vanaf km 60 en de wind kwam nog sterker uit de hoek.
Jammergenoeg onderweg niet veel deelnemers te zien waardoor je vaak helemaal alleen rondreed.
In de laatste 10km kon ik er nog een paar remonteren en kreeg ik een energie boost omdat een goeie uitslag in de maak was.
De wedstrijd was niet supertechnisch maar door de hoge snelheid moest je bijzonder attent blijven.
Onverhoopt blij met mijn 5de plaats overall.

(Strava details: klik hier)

Ritverslag -:- Tangissart - La trace d'hez 2017

16-apr-2017 // La trace d'hez // 12st op 220

Vandaag chrono met een groepsstart in Tangissart, samen met Bram, Vincent en Christian.
Het is Pasen, bijzonder fris smorgens om 8h maar een volledig droog parcours. 73km met 1400hm om te vlammen. Bij de start meteen goed mee met de eerste 5. Daarna komt Bram onder stoom en rijdt samen met de top3 weg.
Ik raak verzeilt in een groep die rijdt voor plek 5 waar ik het tempo zelf mee aanvoer. Tot 50km gaat alles goed en draai ik vlot mee en maak weinig foutjes. Na 2h koers plots een minder moment en bengel ik 10km lang achteraan het groepje. Dit kost teveel energie en ik raak in de laatste 5km de voeling volledig kwijt.
Ik snak naar de finish en de krampen zitten klaar in beide hamstrings.
Een zeer snelle koers. 12de alg en 3e ma1.

Proficiat aan Bram met zn 2de plek en aan de andere teamies die allen mooie reclame maakten.

(Strava details: klik hier)

Ritverslag -:- Thuin - Les 7 peches capitaux 2017

19-mar-2017 // Les 7 Peches Capitaux // 12st op 96

"Ca glisse ici"

Het nieuwe MTB marathon seizoen begint voor mij meestal in Thuin. Deze editie beloofde echter zwaar en technisch te worden omwille van de regenval voorafgaand.
Een verwittigd man ... kiest de juiste banden, juiste verzet, juiste kledij en de juiste energie voor onderweg, thx #wcup for the support.

De start tijdens een individuele chrono is altijd hopen dat er niet teveel andere bikers de doorgang onmogelijk maken.
Jammergenoeg was dit vandaag wel zo en had ik pas vrije doorgang na de eerste afdaling. Nu kon ik op toeren komen in het wiel van Steven die me ondertussen had bijgehaald.
Mijn start was een paar minuten later dan Bas & Vincent waardoor ik een mikpunt had.
Zowel Bas als Vincent reden zeer sterk vandaag en het duurde lang alvorens ik enkele #teambikesensation outfits aan de horizon zag verschijnen.
Het traject was grillig en ruw. Geen lange afdalingen of beklimmingen, maar brute "muren" van 15% tot 20% stijgingsgraad.
Net voor de splitsing 65/80 kom ik bij Bas en Christian en hoor ik dat ze het gat op Vincent niet meteen dicht krijgen.

In de lus van de 80km steekt op papier weinig tot geen hm, toch zakt de gem. snelheid in deze 15km lange bospassage omdat je nergens je power kwijt kan.
Een paar afdalingen zijn echt op het randje van doenbaar. Jammergenoeg maak ik een bruusk manouvre en raak ik mijn zadel onzacht.
Verder rijden kon niet met een zadel die naar maan schijnt, dus even een technische pitstop en wat energie bijtanken.

Duurtrainingen heb ik genoeg gedaan afgelopen winter maar een wedstrijd van 4h kruipt toch in de benen.
Had geen superbenen vandaag maar ben toch tevreden met het resultaat.
Zonder de pitstop had ik een 8ste tijd gereden.